Νοσοκομείο St. Joseph , Νέα Υόρκη, χειρουργείο. Ολο το team του τμήματος μεταμοσχευσεων του Νοσοκομείου, πάνω απο μια νεαρή γυναίκα, την Colleen S. Burns ,από την περιοχή North Syracuse της Νέας Υόρκης, ετοιμάζονταν να πάρουν τα όργανα από το άψυχο (;) σώμα κι εκείνη άνοιξε τα μάτια της.
Ήταν ακόμη ζωντανή, γράφει η Mail On line.
Το τεράστιο αυτό λάθος έχει ήδη στοιχίσει στο νοσοκομείο πολλά λεφτα, αναφέρει το δημοσίευμα, μετά από έρευνα που διετάχθη για το περιστατικό.
Πριν από μερικά χρόνια, στο ίδιο νοσοκομείο είχε επιβληθεί πρόστιμο 16.000 δολαρίων, όταν μια άλλη ασθενής χτύπησε στο κεφάλι, όταν έμεινε μόνη της στο δωμάτιο.
Θα μου πείτε οτι τώρα σας λέω κάτι καινούργιο. Και που να δεί κανείς τί γίνεται σε κάποια άλλα Νοσοκομεία,πιό κοντινά μας.Το περιστατικό με τη ζωντανή-νεκρή έγινε τον Οκτώβριο του 2009. Τότε οι γιατροί, μετά από πρωτοφανή λάθη στην αξιολόγηση του περιστατικού, εξετίμησαν ότι η εθισμένη σε ουσίες , νεαρή γυναίκα, ήταν ήδη νεκρή και απεφάσισαν να ξεκινήσουν τη διαδικασία της αφαίρεσης των οργάνων της. Σύμφωνα με την έρευνα που έγινε για το περιστατικό, και ξέρουμε πόσο ακριβείς και σκληροί είναι οι αμερικανοί σε θέματα δεοντολογίας. Ισως κατά τι σκληρότεροι απο εμας. Οι γιατροί δεν ακολούθησαν τα απαραίτητα πρωτόκολλα για να μην απορροφηθούν από τον οργανισμό της ,οι ουσίες που είχε πάρει Xanax, Benadryl προσθέτει το δημοσίευμα Ακόμα, δεν έκαναν τις απαραίτητες εξετάσεις για να διαπιστώσουν αν όντως δεν λειτουργούσε το εγκεφαλικό στέλεχος, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ήταν εγκεφαλικά νεκρή, ενώ στην πραγματικότητα η υπερβολική δόση από τις ουσίες που είχε πάρει την είχε ρίξει σε κώμα .
Οι γιατροί έσπευσαν να ενημερωσουν την οικογένειά της ότι η Colleen ήταν εγκεφαλικά νεκρή, και εκείνοι δέχτηκαν να βγει από το μηχάνημα υποστήριξης και να δωρίσουν τα όργανά της.
Μία ημέρα προτού γίνει η αφαίρεση των οργάνων, μια νοσοκόμα ανακάλυψε (;) ότι η ασθενής αντιδρούσε στα ερεθίσματα. Ακούμπησε την πατούσα της και παρατήρησε ότι κινήθηκαν τα δάχτυλά της, ένα σημάδι που έδειχνε ότι ήταν ακόμη ζωντανή.Και δεν ήταν το μοναδικό.Την ώρα που μεταφερόταν στο χειρουργικό θάλαμο κινήθηκαν τα ρουθούνια της και άρχισε να αναπνέει μόνη της.
Η νοσοκόμα παρατήρησε ακόμη ότι κουνιούνταν και τα χείλη και η γλώσσα της.
Όμως οι γιατροί αγνόησαν τις παρατηρήσεις της νοσοκόμας και συνέχισαν τη διαδικασία Ισως δεν θάταν σκόπιμο να τους καταλογίσει κανείς δόλο.
Η ανάγκη για μοσχευματα, καμμιά φορά, κάνει τον ειδικό ανάλγητο, σε καταστάσεις ακραίες.
Σύμφωνα με τον γενικό αγγειοχειρουργό και αναπληρωτή καθηγητή κλινικής χειρουργικής στο New York Medical College, Dr. David Mayer, η χορήγηση παυσίπονου υπήρξε πολύ περίεργη γιατί αυτό θα έκανε την ασθενή να μην αντιδρά.
Αν πρέπει να τους χορηγήσεις παυσίπονο ή κατασταλτικό φάρμακο, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι εγκεφαλικά νεκροί και ότι δεν θα έπρεπε να αφαιρεθούν τα όργανά τους.. είπε ο ίδιος στην Post-Standard.
Παρ όλα αυτά συνέχισαν μέχρι τη στιγμη που η νεκρή Colleen άνοιξε τα μάτια της.Κανείς από την οικογένειά της δεν κινήθηκε δικαστικά κατα του Νοσοκομείου ισως την όλη διαδικασία την έβλεπαν σαν ένα είδος εξιλέωσης.
Δεκαέξι μήνες μετά το περιστατικό η Colleen αυτοκτόνησε.
Ήταν ήδη τόσο καταθλιπτική, που το περιστατικό αυτό δεν έκανε καμία διαφορά στην ίδια δήλωσε η ταλαίπωρη μητέρα της
Το συμβάν αυτό στην μακρυνή Αμερική, που είδε το φως της δημοσιότητος μια και πολλά σχετικά μένουν στο σκοτάδι, για μας τους ανθρώπους, πλήν ομως σημειώνονται απ τον Πνευματικό Νόμο, με όσα αυτο συνεπάγεται, μας βάζει σε σοβαρές σκέψεις, αν βέβαια μπορούμε ακόμα να σκεπτόμαστε σοβαρά με όσα γίνονται γύρω μας σχετικά με το καυτό θεμα των μεταμοσχεύσεων. Ηδη με τον νόμο που πρόσφατα ψηφίστηκε απ τους ελληνες βουλευτές, όλοι οι έλληνες είμαστε εν δυνάμει δότες-δωρητές οργάνων αν δεν έχουμε δηλώσει την άρνηση-αντίθεσή μας, σε ανύποπτο χρόνο ηλεκτρονικά.
Είναι αυτό που λέμε..τρέχα γύρευε.
Με την τρέλλα που επικρατεί στα Νοσοκομεία μας και την έλλειψη συμβατών μοσχευμάτων μόλις βρεθεί κάτι σχετικό, ποιός μας βεβαιώνει πως ο καλός γιατρός δεν θα αλληθωρίσει στις μερικές χιλιάδες μπορεί και δεκάδες χιλιάδες λογιστικές μονάδες και θα αποφασίσει αφού συμβουλευθεί τη σχετική κατάσταση, να αφαιρέσει εν ζωή τα πολύτιμα συμβατά όργανα του όποιου ατυχούς πλήν ανήμπορου συνανθρώπου μας, που θα φύγει αδιάβαστος.
Εχει μεγάλο ενδιαφέρον να μελετά κανείς βιογραφίες ανθρώπων για να δεί το πως έφυγαν από τον κόσμον αυτόν.
Λέει σε σχόλιό του ( Φεβρ.2005), ο Σεβαστός Μητροπολίτης Ναυπάκτου
Κάποτε στην αρχή της ιερατικής μου ζωής, βρέθηκα σε μια συνάντηση ανθρώπων της Εκκλησίας μεταξύ των οποίων ήταν και δύο Μητροπολίτες. Κάποιος λαϊκός μετέφερε την πληροφορία του θανάτου ενός ανθρώπου. Τότε ο παριστάμενος οδηγός του αυτοκινήτου ρώτησε: Από τι πέθανε;, δηλαδή ποιά ήταν η ασθένεια με την οποία τελείωσε την ζωή του. Αστραπιαία και κάπως οργισμένα ένας Μητροπολίτης ο αείμνηστος Μηθύμνης Ιάκωβος ρώτησε:
Τι ρωτάς από τι πέθανε Να ρωτάς πως πέθανε.
Πέθανε με πίστη στον Θεό και μετάνοια, η με την αμαρτία; Επειδή τότε ήμουν νέος Κληρικός, αυτό μου προξένησε ισχυρά εντύπωση.
Η Εκκλησία μας ευχεται συνεχώς. Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα …ανεπαίσχυντα …ειρηνικά..
Χαιρετε..
Kosmaser's Weblog 