ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΑΣ…ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ…

 

Ο Ευαγγελιστης μιλά ,παραβολικά, για ¨πρόβατα και ερίφια¨,που χωρίζονται εκείνη την φοβερή ώρα της Κρίσεως , που κανείς δεν την γνωρίζει.

Ομως η Κρίση θα έρθη και θα είναι για πάντα.

Τα Σημάδια Πληθαίνουν Αιώνια χαρά απ τη μιά, αίωνια κόλαση απ την άλλη. Επιστροφή στον Παράδεισο απ τη μια, κατάληξη στην κόλαση απ την άλλη. Μια κόλαση ετοιμασμένη για τον αρχάγγελο του σκότους και τους αγγέλους του και μόνο γι αυτόν, κι όσους πλανήσει στο διάβα των αιώνων. Ο διάβολος παιζει με το Εγώ του ανθρώπου και το ποτίζει μεθυστικές ουσίες προκειμένου να το ξεμαυλίσει.

 

 

Μακάριος αυτός που φτάνει στο τέλος χωρίς να αφήσει, Το Εγώ Του, Να Πυργώσει Στα Σύννεφα και να τον κάψει, σαν τον Δαίδαλο, μέχρι να τον ποντίσει στα μαύρα νερά της απελπισιάς και του θανάτου.

To Λαμπρότερο Πρόσωπο Της Απελπισίας Είναι Ο Θεός, Το Λαμπρότερο Πρόσωπο Της Ελπίδας Είναι Ο Θεός Κοιτάζω γύρα μου, κοιτάζω μέσα μου, η αρετή τρελάθηκε, η γεωμετρία τρελάθηκε, η ύλη τρελάθηκε,πρέπει ναρθει πάλι ο Νούς ο νομοθέτης, να βάλει καινούρια τάξη, καινούριους νόμους, πιο πλούσια αρμονία να γίνει ο κόσμος.

Μια ζωή αναζήτηση της ευτυχίας Λαχανιασμένη, πεινασμένη,διψασμένη, μα πάντα ανικανοποίητη ,η θεϊκή καταβολή, πασχίζει να πιάσει φύτρα, μα το

¨Ε γ ώ   ε ι μ α ι   Α υ τ ό ς¨ ,να μην τον αφήνει, να σκύψει στη βρύση να πιεί αχόρταγα την ξεδιψαστική μετάνοια.

Χαλεποι οι καιροί μας,αποκαρδωτικοί,να σε σπρώχνουν στο παραλήρημα και το ζόφο.Να μην τολμάς να ελπίσεις, γιατι έδιωξες απ την ψυχή σου την ελπίδα και την πίστη σ Εκείνον που είπε οτι είναι τα πάντα για σένα.

Χαιρετε 

(Ιωάννης  Χρυσόστομος, Εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, Ομιλία ΟΣΤ,ε΄)