Παντού, ένα γύρω άνθρωποι, περικυκλωμένοι από πλήθος κόσμου να βιώνουν μιαν ανυπόφορη Μοναξιά.Κάποιοι άνθρωποι που ζουν μόνοι από δική τους επιλογή,και ούτε στιγμή δεν νοιώθουν μοναξιά, γιατί απλά τα έχουν τόσο καλά με τον εαυτό τους, ώστε αυτό να τους γεμίζει.
Ζούν την ησυχία μέσα σε ησυχία.Είναι μία κατάσταση, όπου αποφεύγεις σκέψεις ,μέριμνες, φροντίδες, ειδήσεις που αναστατώνουν, δημιουργούν εξάρτηση,σύγχυση, ταραχή, εκνευρισμό, και γενικά απώλεια της εκκωφαντικής αίσθησης της ησυχίας Μήπως τελικά η σιωπή , όπως και η ησυχία είναι η μόνη, ας πούμε, τεχνική να έρχεσαι σε επαφή με τον βαθύτερο, καλύτερο, πραγματικό εαυτό σου;
Είπα μήπως.
Χαλαρώστε για λίγο και παρακολουθείστε-ακούστε τους φίλους μας Δανούς, να παίζουν σ ένα σταθμο του τραίνου το Bollero του Ravel Μπορεί εμείς να είμαστε η κοιτίδα, άλλοι όμως έχουν την κουλτούρα του πολιτισμού.
Δεστε πόσο εκκωφαντική είναι η άσκηση της Μοναξιάς μέσα σ ένα πολυθόρυβο σταθμό του Κόσμου.Καλή- Μέρα Σας.
Kosmaser's Weblog 
Η ¨μπάλλα¨ήταν το πρόσχημα, ή αφορμή, ή αν θέλεις το κίνητρο, για να αναφέρω λίγα τινά για την σιωπή και την ¨ησυχία¨, Σταύρο μου..
Κακό πράγμα η αγελοποίηση αλλά από την άλλη η μάζα χρειάζεται την εκτόνωση αφού έχει έλλειμμα πολιτισμού και έτσι εξασφαλίζεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό.η κοινωνική γαλήνη. Το να αποκτήσει κάποιος προσωπικότητα είναι πάρα πολύ δύσκολο, το να αποκτήσει ταυτότητα όμως και να μην αισθάνεται ¨μόνος¨μέσω της μπάλας η της πολιτικής κλπ είναι και εφικτό και εύκολο…