ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ..2021

Μεγαλη Παρασκευη, ξαναζουμε το Μυστηριο του Θανατου.

Η φύση φθείρεται και αποσυντίθεται γιατί δεν είναι μόνη της ικανή να επιβιώσει.Χώμα είναι και επιστρέφει στο χώμα.  Μέσα στο μνήμα , ο άνθρωπος βρίσκεται πλέον εν χειρί  Θεού, μέσα στην Ενέργεια και την Χάρη Του.

Δεν ζεί κατα φυσιν  αλλά κατα χαριν .

Οι αισθήσεις δεν υπάρχουν .  Οι Λογισμοι Εχουν Εξαφανισθει  Μαζι Με Το Μυαλο Που Τους Παραγει . Κανένας θόρυβος του κόσμου δεν φθάνει ¨εκεί κάτω¨ στον Αδη.

Καμιά φυσική επικοινωνία με τους ανθρώπους  και τον κόσμο δεν είναι πια δυνατή.Στο Μνήμα Επικρατεί  Απόλυτη Ησυχία Ου δυνατόν τον νεκρόν αισθάνεσθαι των πραγμάτων των ζώντων, μας λεει ο  αγ. Ισαάκ Σύρος, Λόγ. ΟΑ΄.

¨Εξελεύσεται Το Πνεύμα Αυτού ,η τελευταία του πνοή, και επιστρέψει εις την γήν αυτού.Εν εκείνη τη ημέρα απολούνται πάντες οι διαλογισμοί αυτού¨  Ψαλμ. 145, 4 .

Οι νεκροί ουκ εισί γινώσκοντες ουδέν Ότι ουκ έστι ποίημα και λογισμός και γνώσις και σοφία εν Αδη, όπου σύ πορεύη εκεί. Εκκλησιαστής Θ΄5-10.

Καμια Αναμνηση Του Κοσμου Δεν Υπαρχει Εκει Κατω. Ώσπερ Εξελθών Της Γαστρός, Των Εν Γαστρί Ου Μνημονεύεις,  Ούτω Και Του Σώματος Εξελθών, Ου Μνημονεύεις Των Εν Σώματι Αγ. Αντωνίου Μεγ., Φιλοκ. Α΄Σ.19 .

Δεν Υπάρχει Σ τ ι γ μ ή   Θανάτου.

Το Σταματημα Της Αναπνοης Και Της Καρδιας Δεν Σημαινει Αναγκαστικα Θανατο.Τα όργανα αυτά μπορεί να ξαναρχίσουν τη λειτουργία τους, και, αν δεν έχουν γίνει εν τω μεταξύ σοβαρές νευρικές βλάβες, ο άνθρωπος ξαναγυρίζει στη ζωή.

Οι Διαδικασιες Του Θανατου Απαιτουν Χρονο, Αλλοτε Περισσοτερο Και Αλλοτε Λιγοτερο.

Το μυστήριο του θανάτου το εικόνισε ο απόστολος Παύλος με τον σπόρο  που φυτεύεται, σαπίζει και ανασταίνεται φυτό.Μέσα στον σπόρο που σαπίζει βρίσκεται ολόκληρο το φυτό που θα φυτρώσει.

Αυτός ο γόνος είναι η εικόνα του Θεού πεταγμένη στο χώμα. Την βλέπει η Εκκλησία και θρηνεί: Θρηνώ και οδύρομαι, όταν εννοήσω τον θάνατο και ίδω εν τοις τάφοις κειμένην την κατ’ εικόνα Θεού πλαθείσαν ημίν ωραιότητα, άμορφον ,  άδοξον, μη έχουσαν είδος  Μ.Ευχολόγιον, νεκρ. ακολουθία.

H εικόνα του αναστάντος Χριστού όμως είναι που μας οδηγεί στην Ανάσταση.

Τα ζώα δεν είναι πρόσωπα.

Εμείς είμαστε, γιατι ειναι Αυτος κατ’ εικόνα του οποίου δημιουργηθήκαμε. Είμαστε πρόσωπα Κατ’ Εικόνα της Υποστάσεως του Υιού και Λόγου του Θεού που πήρε επάνω της τη φύση μας.

Το π ρ ο σ ω π ο  , Στον Ανθρωπο, Δεν Είναι Προϊόν Της Φύσεώς Του, Αλλά αυτής της Θειας Ενεργειας επάνω στη φύση του,Που όμως πηγάζει εκ των ένδον λόγω της Σαρκώσεως. Και η Σάρκωση δεν είναι απλό ιστορικό γεγονός Είναι Οντολογικό Γεγονός, δεν αναφέρεται μόνο στην ανθρωπότητα  ολόκληρη, αλλά είναι η προαιώνια Βουλή του Θεού, που αφορά σ’ ολόκληρη τη Δημιουργία.

Η διαφορά μας από τα ζώα είναι Ελάχιστη

ως  π ρ ο ς   τ η   φ ύ σ η .Είναι όμως Αβυσσαλέα Ως Προς Την Εικόνα, την εικόνα του Λόγου. Είναι μάταια και παραπλανητική κάθε χωρίς Χριστό ανθρωπολογία.

Ο άνθρωπος ούτε Ερμηνεύεται, ούτε Κατανοείται χωρίς  Χριστό   Αναστάντα  Η Ελληνιστικη Ανθρωπολογια Ειναι Ξενη Προς Τον Χριστιανισμο. Ειναι Ανθρωπινη Επινοηση.

Ο θάνατος Δεν Είναι απελευθέρωση από την ύλη, Αλλά καταστροφή της δημιουργίας του Θεού, της  καλής  λίαν, και ύπνος του ανθρώπου μέσα στα χέρια του Θεού και την ελπίδα της αναστάσεως.

Ύπνος εστί, λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, εικών θανάτου αισθήσεων αργία Λόγ. 18:1.

Υπνο  Ονόμασαν Τον θανατο Και Ο Κύριος, Και Οι Απόστολοι Και Η Παλαιά Διαθήκη, Και Η Εκκλησία.

Είναι αργία των φυσικών  αισθήσεων που μας συνδέουν με τον κόσμο,Έως ότου η Ανάσταση μας ξαναδώσει ένα νεο άφθαρτο σώμα,μέσα σ’ ένα καινουργιο άφθαρτο κόσμο, σε Καινή γή και σε Καινούς ουρανούς. 

Νέο σώμα με την έννοια του ανανεωμένου και οχι του αλλου , γιατί πρόκειται Για Το Ίδιο Σώμα, τον ίδιο άνθρωπο.

Αν Όμως Στο Θάνατο Δεν Υπάρχουν Πια Οι Φυσικές Αισθήσεις Αυτό Δεν Σημαίνει Πώς Δεν Υπάρχουν Και Οι Πνευματικές.Αυτές όμως οι πνευματικές αισθήσεις που έχουν οι νεκροί δεν οφείλονται στη δική τους φύση, Αλλά στη θεία Ενέργεια, στη Χάρη του Αγίου Πνεύματος που τους συνέχει.

Τόσο Ο Πνευματικός Θάνατος Όσο Και Η Αιώνια Ζωή Αρχίζουν Από Τούτο Τον Κόσμο.

Ιδού ίσταμαι επί την θύραν και κρούω, λέγει ο Κύριος. Οποιος ανοίξει την πόρτα της καρδιάς του δέχεται τη Ζωή και συνδειπνεί μαζί της. Μονο που ο Κοσμος και οι Αισθησεις Αποσπουν  Τους Χριστιανους απο τη γευση της βασιλειας του θεου που ειναι Εντος Ημων .

Γι’ αυτό έφευγαν οι Πατέρες στην έρημο και στην ησυχία, για ν’ απολαύσουν αναπόσπαστα τον Κύριο Που Ζούσε Μέσα Τους.

Γι’ αυτό σπεύδουν οι χριστιανοί στο κελί τους,

Και αποφεύγουν  Τις Άκαρπες Και Περιττές Συναναστροφές, και προτιμούν τη νυκτερινή προσευχή στη σχετική ησυχία, και όλη τους τη ζωή αγωνίζονται για τη:

φυλακή των πέντε αισθήσεων, νοσταλγώντας την ημέρα που θα φύγουν από τούτο τον κόσμο και θα είναι συν Χριστώ Αντίθετα, όσοι δεν άνοιξαν την πόρτα τους και δεν τον δέχθηκαν, Ξεγελούν τον εαυτό τους με τα υποκατάστατα που τους προσφέρουν σ’ αυτή τη ζωή Ο Κόσμος Και Οι Αισθήσεις.

Όταν Όμως Πεθάνουν Όλη Αυτή Η Σκηνοθεσία Του Ψεύδους Εξαφανίζεται.Ο άνθρωπος μένει γυμνός και απομονωμένος, χωρίς φως, χωρίς τη Ζωή.Αυτό το σκοτάδι και η απόλυτη μοναξιά και πνευματική φτώχια είναι Η Πρόγευση Της Κολάσεως, μια πρόγευση Κενού Και Απουσίας Που Θα Ολοκληρωθεί Με Τραγική Ένταση Στην Ανάσταση .

Στην Καινή γή, μέσα στο φως και τη θαλπωρή της αγάπης του Θεού προς όλους.Αυτοί θα στέκονται σαν ξένοι και εχθροί, Έχοντας Αποκόψει Οι Ίδιοι τον εαυτό τους  από τη χαρά και την ευφροσύνη ολόκληρης της Δημιουργίας.

Χαιρετε..