Καταντησαμε τον¨Χριστιανισμο¨μας Δράση κατηχητικό Ωρες και ώρες δίπλα σε αναξιοπαθούντες, για να προσφέρουμε χείρα βοηθείας.
Και να σκεφθεί κανείς πως υπάρχουν άθεοι που είναι παρασάγγας ηθικότεροι των ορθοδόξων και αντίστοιχα ,υπάρχουν ηθικότατοι,που νέκρωσαν εαυτούς με σκληρές νηστείες και ηθικό βίο αλλά έχουν φαρισαϊκο νού.
Εκείνο που χρειαζομαστε σαν χριστιανοι, δεν είναι μια εξωτερική ηθική ζωή, που καταντά ηθικολογία.Αλλά
Μ ε τ ά ν ο ι α Ως Θεραπεία.
Μετάνοια για να περάσουμε στη κάθαρση του νού στον φωτισμό κι έτσι να ελπιζουμε στη Δόξα του Θεού.Το βίωμα της Θεολογίας είναι Νοερά Προσευχή η Θέωση. Οχι η ηθικη αυτή ανήκει στους φιλοσόφους.
Οι Πνευματικοί Πατέρες ανέκαθεν υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι Ιατροί . Ισως φαίνεται παράδοξο, αλλά για τους ορθοδόξους Δεν Υπάρχει Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ή Ηθική.
Υπάρχει Η Α σ κ η τ ι κ ή Ηθική.Που Είναι Θεραπευτικη Δεν είναι ηθική με την εννοια της φιλοσοφίας, των Φράγκων και των Ρώσων της διασποράς:Εαν είσαι καλός πάς Παράδεισο ,εάν είσαι κακός δεν πάς.
Η Ασκητική θεραπεύει την Νοερά ενέργεια του ανθρώπου, που διακρίνεται απ την λογική του ενέργεια.Υπάρχουν δύο ειδών χριστιανοί αυτοί που έχουν εσκοτισμένον νούν και είναι οι κακοί άνθρωποι, και αυτοί που έχουν φωτισμό νοός.
Καρδιά της Ασκητικής της Εκκλησίας μας ειναι :
ο φωτισμένος και ο εσκοτισμένος νούς κι οχι η εξωτερική καλή ή κακή συμπεριφορά.
Ο Χριστιανισμός υπάρχει για να περνά τους ανθρώπους απο την κάθαρση του νού και να τους οδηγεί στον Φωτισμό Δεν υπάρχει άλλος σκοπός.Τα κριτήρια τα ορθόδοξα είναι ασκητικά. Γι αυτό πόρνες γίνονται Αγιες κι οι τελώνες Αγιοι. Εδώ ενεργεί η Χαρις του Θεού.Ενας παληάνθρωπος γίνεται Αγιος.Το βίωμα της Θεολογίας είναι η Νοερά Προσευχή και η Θέωση ο χ ι η η θ ι κ ή. Η άσκηση είναι θεραπευτική.
Η ηθική δ ε ν βοηθά σε τίποτα Χώρια Που Οδηγεί Στην Κόλαση.Σήμερα βλέπουμε οτι έχει χαθεί η ασκητική ζωή όλοι αναζητούν την ευδαιμονία. Άνθρωποι με καλή πρόθεση αντι να πηγαίνουν στα Μοναστήρια πηγαίνουν στις Οργανώσεις.
Οταν υπάρχει λάθος Θεολογία τότε ο Χριστιανισμός γίνεται Δράσις το είπαμε απ την αρχή .Αυτή η διδασκαλία περί ευδαιμονίας είναι πνευματικός καπιταλισμός γιατί επιδιώκεται κέρδος ικανοποιήση επιθυμιών είτε εδώ και τώρα είτε στη μέλλουσα ζωή. Ο Αυγουστίνος κι ο Αριστοτέλης, αποτελουν τα θεμέλια αυτού του πνευματικού καπιταλισμού Και για να μην ξεχνιόμαστε Τα Δόγματα δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση είναι φάρμακα που όμως καταργούνται οταν θεραπευθή ο άνθρωπος.
Κανείς δεν αντιλέγει στο γεγονός οτι ο Θεός είναι μυστήριο .Πως τώρα ξεχωρίζουμε το μυστήριο απ το Δόγμα. Αλλο το δόγμα άλλο το μυστήριο. Αλλο τί διατυπώνει ένας Θεόπτης Αγιος, Άλλο Η Εμπειρία Της Πραγματικότητος Που Έχει.Ετσι μιλάμε για το Δόγμα περί του Μυστηρίου της Αγίας Τριαδος κι όχι για το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος.
Δόγμα της Αγίας Τριάδος είναι Οι Θεοφάνειες .Δεν είναι ούτε οι τρείς υποστάσεις ούτε η μία ουσία ουτε το ομοούσιο. Ολα αυτά είναι νοηματικά κριτήρια κατα των αιρέσεων κατα των αιρετικών.
Το δόγμα και η Θεολογία είναι¨φάρμακα.¨ Οταν είμαστε υγιείς δεν παίρνουμε φάρμακα μόνον οταν είμαστε άρρωστοι.Κι είμαστε άρρωστοι δεν έχουμε αγάπη κι αυτό που νομίζουμε οτι έχουμε, δεν είναι αγάπη είναι σαν αγάπη .Είναι κάτι σαν τα τεχνητά γλυκαντικά είναι γλυκα είναι σαν την ζάχαρη δεν είναι ζάχαρη χώρια που είναι και δηλητήρια.
Κάπως έτσι είναι κι η αγάπη που νομίζουμε οτι έχουμε όταν λειώνουμε δίπλα στον όποιον άρρωστο, προσφέροντας του χείρα βοηθείας, πιστεύοντας οτι κάνουμε το καλό , αλλά που ουσιαστικά καταθέτουμε στον προσωπικό μας λογαριασμό καλών πράξεων.Ο Θεός δεν ¨ανακαλύπτεται¨ απο καποιον έξυπνο ή έστω επιμονο και ακούραστο νού.
Ο Θεός ¨αποκαλύπτεται¨ ο Ιδιος στην καρδιά μας .Οι σοφοί δεν μπορούν να γνωρίσουν τον Θεο γι αυτό άλλωστε σαρκάζουν για την ανυπαρξία του.Ο Θεός αποκαλύπτεται στους ταπεινούς τη καρδία.
Η Πατερική Παράδοση είναι Εμπειρική.Δεν είναι στοχαστική ουτε συναισθηματική Ο Προσευχόμενος αποκτά εμπειρία του θεού Το θεμέλιο της Ορθοδοξίας είναι η εμπειρία της Αποκαλύψεως οχι ο στοχασμός.Απ την εμπειρία προέρχεται η καταφατική κι αποφατική θεολογία.
Ετσι για να θεολογήσει κανείς πρέπει να έχει εμπειρία οχι απλά δυνατή σκέψη.Θα περάσει απ την καθαρση στον φωτισμό και τότε είναι θεολόγος.Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας έχουν σαν βάση την εμπειρία κι οχι την φιλοσοφία.
Είπαμε χωρίς εμπειρία δεν μπορεί κανείς να γίνει χειρουργός γίνεται χειρούργος, όπως λέμε κακούργος.Αυτή η εμπειρία διδάσκεται απο τους έμπειρους χειρουργούς .
Η Πραγματική θεολογία, η θεραπευτική, αυτή που δίνει στη κοινωνία υγιείς, σωστούς ανθρώπους, είναι η εμπειρική.
Kosmaser's Weblog 