Ο Ουμπέρτο Έκο είναι ένας αμφιλεγόμενος διανοούμενος. Βλέπει τα πράγματα, απο μια ιδιαίτερη προοπτική που τον κάνει άλλοτε αρεστό άλλοτε όχι. Σε μια του συνέντευξή είπε, πως ο άνθρωπος έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά.
A. Είναι ένα θρησκευτικό όν Ακόμα Κι Αν δηλωνει Άθεος. Αναρωτιέται Για Την Ύπαρξη.
Β. Είναι ικανός να γελά. Και τέλος.
Γ. Κατανοεί την εμπειρία του μόνο μέσω μιας ιστορίας ενος μυθου.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, σχολίασε την παραπάνω δήλωση, πριν απο μερικά χρόνια περνωντας την μέσα απ τη δική του προοπτική , και επέλεξε τρία κομβικά σημεία.
Θεός.. θάνατος και.. εμπειρία – ζωή.
Σαν να λέμε δηλαδή, με άλλα λόγια, πως Ο άνθρωπος, ενδιαφέρεται να μάθη.
Για τον Θεό, που τον δημιούργησε.
Για το Τί Είναι Θάνατος και όλα τα άλλα που συνδέονται με τον θάνατο και.
Τί είναι ζωή που την βιώνει εμπειρικά, ζώντας μέσα στην κοινωνία με άλλους άνθρώπους.
Ερμηνεύοντας τα παραπάνω , μέ οδηγό την ορθόδοξη παράδοση, βλέπουμε πως
Ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν είναι ένα απλό θρησκευτικό όν, αλλά θεολογικό και εκκλησιαστικό .
Είναι θεολογικό όν, γιατί αναζητά τον Θεό Ως Πρόσωπο και όχι ως μια ιδέα και ως μια συναισθηματική – ψυχολογική κατάσταση.Κι αυτήν την αναζήτηση την εννοεί ως κοινωνία με τον Θεό, που σημαίνει ότι είναι εκκλησιαστικό όν, γιατί μέσα στην Εκκλησία βιώνει την κοινωνία με τον Θεό και τους ανθρώπους, μια κοινωνία που επ ουδενί μπορεί να του παράσχει η παρέα, ο κόσμος, κι εσχάτως το διαδίκτυο μέσω της κοινωνικής λεγομένης δικτύωσης.Το Facebook, μπορεί να φέρνει κοντα εικονικά εκατομμύρια κόσμου, αλλά αυτό γίνεται μέσα απ την ψυχρή οθόνη του υπολογιστή, μεσα απ την οποία όσα φιλιά κι αν στείλεις δεν έχουν τη θερμότητα μιας πραγματικής αγκαλιάς.Μια θρησκευτική ιδέα δεν αναπαύει την ύπαρξη του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος γελά όχι γιατί θέλει να αντιμετωπίσει τον θάνατο,άλλωστε ο θάνατος δεν υπερβαίνεται με τεχνικά “τερτίπια”,αφού είναι ένα βαθύτατο πνευματικό αλλά και βιολογικό γεγονός, αλλά γελά επειδή είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού δημιουργημένος.
Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει ότι ο άνθρωπος, σε διαφορά με τα ζώα, Είναι Γελαστικό Όν, ακριβώς γιατί υπερέχει από τα ζώα στον τρόπο της δημιουργίας του.
Ακόμη επειδή συνδέεται η εμπειρία με την ιστορία,γι’ αυτό στην ορθόδοξη θεολογία λέμε ότι η ορθόδοξη θεολογία είναι ένα διήγημα, μια ιστορία, από την άποψη ότι ο θεόπτης που είναι ο πραγματικός θεολόγος,διηγείται αυτά που είδε και άκουσε..Δεν στοχαζεται, δεν διανοείται απλώς. Δεν ομιλεί μέσα από την φαντασια και τις αφηρημένες ιδέες του.
Στην πραγματικότητα ο άνθρωπος είναι θεολογικό και εκκλησιαστικό όν.Θέλει να βρη τον Θεό και θέλει να έλθη σε κοινωνία με Αυτόν και τους ανθρώπους.
Κι αυτό επιτυγχάνεται μέσα στην Εκκλησία, που λειτουργεί ως οικογενεια και όχι ως ένα ψυχολογικό – συναισθηματικό γεγονός.
Χαίρετε.
Kosmaser's Weblog 