ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ ΕΙΤΕ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗΣ..ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΤΟ ΙΔΙΟ.

 

Η  γ ρ ί π η  και παλι στο προσκηνιο. Ηδη σκοτωσε 4 συν-ανθρωπους μας , και στη σειρα περιμενουν αρκετοι, τη στιγμη που δεν εχουμε αρκετες κλινες ¨εντατικης¨.  

Θα σας  αφήσω να βγάλετε τα δικα σας συμπερασματα, ακουγοντας μελωδιες όπως..Κομπαρσιτα, ολε κουαπα, αντιος παμπα μια.Και μην ξεχνατε πως ο ρυθμός στη μουσικη είναι θεραπευτικός.Αλλαζει τη διαθεση. Σε προκαταλαμβανει ευχαριστα, ώστε να κατανοησεις και το πιο δυσκολο ή δυσαρεστο θεμα.

 

 

 

 

 

Η γρίπη είπαμε είναι μια  ιογενής  λοίμωξη, και ταλαιπωρεί αλλα και βάζει, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε μεγάλο κίνδυνο τη ζωή μιας μεγαλης μεριδας συνανθρωπων μας.Στις ιογενείς λοιμώξεις ,παρ όλη την πρόοδο της ιατρικης μένουν πολλά να γίνουν.

H γρίπη ,κυριως προκαλείται από τους ιούς του τύπου A, B και C που ανήκουν στην ίδια οικογένεια.

Εισβάλλει σαν οξεία νόσος,του ανώτερου ή κατώτερου αναπνευστικού συστήματος, και τα κλινικά σημεία και συμπτώματά της είναι πονοκέφαλος,μυαλγίες,αδυναμία και πυρετός.

Eμφανίζεται συνήθως κάθε χειμώνα, πολλές φορές  με επιδημικό χαρακτήρα. Στη διάρκεια των επιδημιών, μιλαμε για ποσοστό του πληθυσμού που προσβάλλεται 10-20%,  ενώ στις πανδημίες ξεπερνά το 50%.

Tα πανδημικά στελέχη των  ιών ,  θεωρείται ότι προκύπτουν από αναδιάταξη των γονιδίων μεταξύ των ιών της γρίπης και των ζώων.

Άρρωστοι με ¨υφερπουσες¨ νοσηρότητες είναι υψηλού κινδύνου για αυξημένη θνησιμότητα,λογω συχνων επιπλοκών,κυριως από τους πνεύμονες Oι επιδημίες από τον ιό τύπου A, εμφανίζονται αιφνίδια, διαρκούν 3 μήνες περίπου και μετά εξαφανιζονται. 

O ιός της γρίππης A, άγνωστο πως, παραμένει κατά τους χειμωνιάτικους μήνες,  ώστε να είναι δυνατή η μετάδοση από άτομο σε άτομο και σε άλλες χρονικές περιόδους, εκτός από το χειμώνα Γι’ αυτό, βλέπουμε κρούσματα γρίππης και κατά τους θερινούς μήνες. 

H γρίπη από τον ι ό  B προκαλεί μικρότερη έκταση κρουσμάτων σε σύγκριση με αυτά της γρίπης από τον ιό A.

Tα κρούσματα της γρίπης από τον ιό B εμφανίζονται συχνότερα στους μαθητές των σχολείων, στους στρατιώτες στα καταλύματά τους και μερικές φορές σε ιδρύματα φιλοξενίας και φροντίδας ηλικιωμένων ατόμων και χρονίως πασχόντων.

Σοβαρή επιπλοκή από τον ιό της γρίπης είναι το σύνδρομο Reye.Θα το δουμε πιο κατω.

H γρίππη από τον ιό C  δεν προκαλεί νόσο στον άνθρωπο 

Oι ηλικιωμένοι, με χρόνια καρδιακή και αναπνευστική ανεπάρκεια νεφρολογικά προβλήματα και άτομα με ανοσοκαταστολή παρουσιάζουν τις σοβαρότερες επιπλοκές και τους περισσότερους θανάτους.

H μετάδοση του ιού , γίνεται από τις  εκκρίσεις  ατόμων με οξεία λοίμωξη  με το βήχα,χειραψίες   το φτάρνισμα  κι έτσι μολύνεται το αναπνευστικό επιθήλιο.

H περίοδος της επώασης κρατάει από 18-72 ώρες, μετά την οποία εκδηλώνονται τα πρωτα. συμπτώματα ,και εξαρτάται από την έκταση της μόλυνσης από τον ιό, ενώ η βαρύτητα της νόσου είναι ανάλογη της ποσότητας του ιού που αποβάλλεται με τις εκκρίσεις του αναπνευστικού επιθηλίου. 

H άμυνα του προσβληθέντος , εκδηλώνεται κυρίως με την παραγωγή αντισωμάτων,(κυτταρικής ανοσιακής ιντερφερόνης) που ανιχνεύεται στις αναπνευστικές εκκρίσεις και η αύξηση του τίτλου της σημαίνει την έναρξη της αποδρομής της λοίμωξης .

Πυρετός 38ο -40ο C,  

φρίκια, ρίγος παροξυσμού,  κρυάδες,σύγκρυα.

Πονοκέφαλος, μυαλγίες, αρθραλγίες, κακουχία, ανορεξία, βήχας, πονόλαιμος, φωτοφοβία και καύσος στα μάτια είναι τα συμπτώματα της γρίπης.

Διαρκούν 5-7 ημέρες, με εξαίρεση την τριτη ηλικια οπου η αδυναμία και εξάντληση μπορεί να διαρκέσει για αρκετές εβδομάδες.

 

 

 

 

Aπό τις επιπλοκές η πιο συχνή είναι η πνευμονία είτε πρωτοπαθής από τον ιό της γρίππης, είτε ως δευτεροπαθής μικροβιακή πνευμονία, είτε ως μικτή από τον ιό και μικρόβια που είναι και η πιο συχνή. 

H πρωτοπαθής είναι σπανιότερη, αλλά και η πιο σοβαρή με οξεία αναπνευστική δυσχέρεια εμφανίζεται πιο συχνά στα άτομα με χρόνια καρδιοπάθεια και πνευμονοπάθεια,στις εγκυμονούσες γυναίκες και στα ηλικιωμένα άτομα. 

H δευτεροπαθής μικροβιακή πνευμονία συνήθως παρατηρείται μετά την προσβολή από την οξεία γρίπη. Eμφανίζεται βελτίωση των συμπτωμάτων για 2-3 ημέρες και επανέρχεται ο πυρετός με πυώδη πτύελα, βήχα, πνευμονική πύκνωση που διαπιστούται κλινικά και ακτινολογικά

 

Tα μικρόβια που ευθύνονται είναι

ο στρεπτόκοκκος, 

ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος και

ο αιμόφιλος της γρίππης

που αποκαλύπτονται με την καλλιέργεια των πτυέλων.

H θεραπεία με τα κατάλληλα αντιβιοτικά,όταν αρχίσει αμέσως έχει ευνοϊκή ανταπόκριση.

 

 

 

 

Το σ ύ ν δ ρ ο μ ο  R e y e   ειναι μιά σοβαρή επιπλοκή, κυρίως από τον ιό γρίππης B, και σπανιότερα από τον ιό A.Eμφανίζεται συνήθως σε παιδιά 2-16 ετών λίγες μέρες μετά τη γρίπη,  αρχικά με ναυτία, εμέτους και στη συνέχεια λήθαργο ή κώμα, παραλήρημα, σπασμούς, διόγκωση του ήπατος, αύξηση των τρανσαμινασών, υπογλυκαιμία, ενώ δεν υπάρχει πυρετός.H έγκαιρη διάγνωση και η αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας και του εγκεφαλικού οιδήματος έχει ελαττώσει σημαντικά τη θνησιμότητα από αυτήν την εξω πνευμονική επιπλοκή.

Σπάνιες επιπλοκές που έχουν αναφερθεί από τη γρίπη αφορούν τους μύς, είναι η  μυοσίτης, η 

ρ α β δ ο μ υ ό λ υ σ η  και η μυοσφαιρινουρία,,η μυοκαρδίτις ,η περικαρδίτις, και η εγκεφαλίτις.

H διάγνωση γίνεται κυρίως από τα συμπτώματα της νόσου και την εργαστηριακή απομόνωση του ιού από δείγματα του φάρυγγα,ρινοφάρυγγα και τα πτύελα.

 

 

 

 

H θεραπεία στη γρίπη χωρίς επιπλοκές είναι ¨συμπτωματική¨ για τον πυρετό, τις μυαλγίες, την κεφαλαλγία.

Στα παιδιά κάτω των 18 ετών, καλό είναι να αποφεύγεται η ασπιρίνη, λόγω της αναφερόμενης πιθανής συσχέτισης με το σύνδρομο Reye.Στον επίμονο και ενοχλητικό βήχα, μόνο, χορηγούνται αντιβηχικά που περιέχουν στη σύνθεσή τους κωδεΐνη.

Συνιστάται η λήψη άφθονων υγρών και ανάπαυση. Επιτρέπεται να ξαναρχίσουν τις προηγούμενες δραστηριότητές τους μετά την πλήρη ανάρρωση.

H αντιϊκή θεραπεία με διάφορα φάρμακα  

¨αναστολείς νευραμινιδάσης¨:

οσελταμιβίρη και ζαναμιβίρη

Διαβασε εδώ..

https://kosmaser.wordpress.com/2015/02/09.

εχουν σοβαρες παρενέργειες από το κεντρικό νευρικό σύστημα και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ιδιως σε άτομα με γνωστή νεφρική  ανεπάρκεια ενώ ¨δεν ξέρουμε¨, εάν είναι δραστικά για τη θεραπεία των επιπλοκών της γρίππης.

Στην περίπτωση της ¨μικροβιακής¨ πνευμονίας ,ως επιπλοκή της οξείας γρίπης, χορηγούνται αντιβιοτικά ,στα οποία το μικροβιακό στέλεχος έχει μεγάλη ευαισθησία, όπως φαίνεται από τις καλλιέργειες των πτυέλων.

Στην συνηθη πρακτικη δεν γινεται καλλιεργεια και χορηγούνται ¨εμπειρικά ¨αντιβιοτικά εναντίον των μικροβίων, στρεπτόκοκκου της πνευμονίας του χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου και του αιμόφιλου της γρίπης. 

Αυτα προς γνωσιν, με την ευχη να μην αρρωστησετε.

Αν παλι δεν ξεφυγατε Περαστικα.Χαιρετε.

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ Σταύρος Σ. Μπεσμπέας .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Advertisements

ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ..

 

 

 

 

 

Η Ελινα είναι μια συμπαθεστατη εφηβη στα 17 πιο ομορφα χρονια της.Η Ελινα ειχε TSH 12,7 κι ο Μιλτος, ο πατερουλης της,  ειναι από πολλα χρονια σε ¨θεραπεια¨ με λεβοθυροξινη . Η Ελινα νοιωθει καταθλιψη .

Στις νεαρές ηλικίες, σημειωνει η Αλεξ,μια  βιαστικη ¨διάγνωση για κατάθλιψη¨ συχνά συγκαλύπτει ¨υφερποντα υποθυρεοειδισμο¨ ένα εξαιρετικά συχνό φαινόμενο, ειδικά στις γυναίκες, να μπαινει διάγνωση για κατάθλιψη και να συνταγογραφειται ένα ελασσον αντικαταθλιπτικο ενώ στην πραγματικότητα να χρειάζεται αγωγή με  θυροξίνη.

Ενας κλασσικος¨υποθυρεοειδισμός¨ μπορει να εκδηλωθει με κακή διάθεση, σύγχυση επίμονη κόπωση ,σύμπτωματα που απαντώνται και στην κατάθλιψη. Σε καπως  μεγαλύτερες ηλικίες, τα συμπτώματα κατάθλιψης μπορεί να υποδεικνύουν Αρχικό Στάδιο αλτσχαϊμερ. 

 

 

 

 

 

Αφου η κατάθλιψη και η άνοια μοιράζονται αρκετά συμπτώματα, όπως διαταραχές συγκέντρωσης και μνήμης και τάσεις απομόνωσης. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση JAMA, έδειξε ότι ένας στους τρεις ασθενείς ποσοστό 33,1% που έχει  λάβει διάγνωση ασθματος, τελικά δεν πάσχει από αυτήν την πάθηση αλλά από κάποια  καρδιοαναπνευστική ανεπαρκεια, αλλεργία ή  γαστροοισοφαγικη ανεπαρκεια.

 

 

 

 

 

Εκτος απ το άσθμα πάθηση, που μπερδεύει τους γιατρούς,μεγαλύτερη σύγχυση επικρατεί, τόσο μεταξύ των ειδικών όσο και μεταξύ των ίδιων των ασθενών, όταν πρόκειται για ατυπη καταθλιψη  ή άλλες ψυχικές ασθένειες, μια και πολλοί άνθρω ποι  ¨επιλέγουν¨ να μην εκφράζουν τα συναισθήματά τους, να δείχνουν μια εικόνα ότι ¨πάνε όλα καλά¨,και στην ουσία να προσποιούνται   ή  να αποδέχονται ότι μπορούν να νιώθουν άσχημα και να μην το εκφράζουν ή, ακόμα χειρότερα, να μη διεκδικούν μια πιο ικανοποιητική ζωή και καλύτερη ποιότητα στη σχέση με τον εαυτό τους και με τους άλλους.Στις περιπτώσεις αυτές, μπορεί να παρατηρείται αυτό που ονομάζουμε.

¨χαμογελαστή κατάθλιψη¨ smiled depression.

 

 

 

Ισως θα πρέπει να πούμε σε αυτούς τους ανθρώπους ότι η κατάθλιψη δεν φεύγει από μόνη της, όπως επίσης και ότι η κατάθλιψη θεραπεύεται αν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα. Να δουμε καποιες απ τις  ενδείξεις που θα μας υποψιάσουν για πιθανή κατάθλιψη,οπως και  Ποια είναι τα κρυφά σημάδια μιας κατάθλιψης.

 

 

 

 

 

Πρωτα απ όλα μια αλλαγή στις συνήθειες του υπνου ,λιγότερες ώρες ύπνου ή περισσότερος ύπνος, Των διατροφικων συνηθειων,αύξηση του φαγητού ή ανορεξία, της χρήσης  ουσιων, αλκοόλ, τσιγάρο.Αύξηση του άγχους που, μπορεί να υποδηλώνει κατάθλιψη.Επιθετική συμπεριφορά  που υποκρύπτει κατάθλιψη. Διαταραχές προσοχής και συγκέντρωσης .

 

 

Α π ο φ υ γ ή  κοινωνικών σχέσεων

 

 

 

 

 

Στις κοινωνικές σχέσεις χρειάζεται κάποιος να προσποιείται και να δείχνει ότι είναι καλά. Συχνά τα άτομα σε αυτές τις περιπτώσεις,λένε μια δικαιολογία για να μην εμφανιστούν σε μια κοινωνική εκδήλωση ή πάνε σε μια κοινωνική εκδήλωση και φεύγουν νωρίς.

Απαισιοδοξία η αίσθημα ματαιότητας 

Συναισθηματικά ξεσπάσματα, κλάματα βλέποντας μια ταινία ή ακούγοντας μια δυσάρεστη διήγηση  Δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι όλα τα προβλήματα έχουν τη λύση τους, ότι η ζωή είναι ωραία και στις δύσκολες στιγμές ,και ότι η κατάθλιψη είναι μια διαταραχή  που μπορει να θεραπευθει.

Χαιρετε.

 

 

Ο ΝΟΥΣ..ΠΙΣΩ ΑΠ ΟΛΑ.

 

 

 

Οι σκέψεις μας, ως γνωστον, αντικατοπτρίζουν 

τη χημεία του σώματός μας.

Το νευρικό σύστημα μας, διαβάζει και ερμηνεύει το περιβάλλον μας,και μετά ελέγχει το αίμα μας,και ρυθμιζει αναλογα τον εμπλουτισμο του με τις κατάλληλες ουσιες, που το κανουν ικανο να ανταποκρινεται στις αναγκες του.

Αν  αλλαξουμε τις σκεψεις μας, κανοντας τις θετικες, κατά το δυνατον τοτε μπορουμε να αλλαξουμε και τη¨μοιρα¨των κυτταρων μας¨ κυριολεκτικά.

Αλλάζοντας την αντίληψή μας, αλλα και τις διαφορες¨θεσεις¨μας απεναντι στη καθημερι νοτητα που ζουμε,το μυαλό μας, ο νους μας,μπορεί να αλλάξει τη δραστηριότητα των γονιδίων μας  και να δημιουργήσει δεκαδες χιλιαδες ¨ποικιλίες προϊόντων¨ από κάθε γονίδιο.Το¨software¨ των γονιδίων βρίσκεται στον πυρήνα των κυττάρων, κι ετσι μπορεί κανείς να ξαναπρογραμματισει το software αλλάζοντας απλα τη χημεία του αίματος.

Eχουμε πει ποσο σοβαρο θεμα είναι το αιμα μας, άλλο αν εμεις δεν το πολυκαταλαβαινουμε.

Πιο  απλά, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε, αν θέλουμε να θεραπεύσουμε τις αρρωστιες μας 

Σιγουρα δεν ευκολο.  Ο ρόλος του μυαλού μας εγκειται στο να προσπαθει να δημιουργησει έναν συνδεσμο ανάμεσα σ αυτά που πιστευουμε και στην  πραγματικότητα που βιώνουμε.

Αυτό ερμηνευεται, στην προσπαθεια προσαρμογης της βιολογίας και της συμπεριφοράς του σώματος, με τετοιο τροπο,ώστε να ταιριάζει με τις πεποιθήσεις μας.

Κλασσικο παραδειγμα.

Αν πουν σε καποιον ,που εχει τις ενδειξεις, ότι θα πεθάνει σε έξι μήνες και το το πιστέψει,το πιθανότερο είναι ότι θα πεθάνει σε έξι μήνες.

Αυτο  είναι το αποτέλεσμα της αρνητικής σκέψης,που αποκαλείται ¨nocebo¨, η άλλη οψη του placebo, της θετικής σκέψης.

https://kosmaser.wordpress.com/2015/05/23/

Αυτή η δυναμική οδηγεί σε ένα σύστημα που έχει τρεις εποψεις.

α)  Τον συνειδητό νου που δεν θέλει να πεθάνει.

β) Το κομμάτι του νου μας, που πεισθηκε από τη ¨αδιασειστη¨ γνωμάτευση του γιατρού, ότι θα πεθάνει και που είναι ο υποσυνείδητος νους, και φυσικα 

γ) Τις χημικές αντιδράσεις ,που παράγονται στο σώμα ,μέσω της χημείας του εγκεφάλου, έτσι ώστε το σώμα να «συμμορφωθεί»με την πεποίθηση που έχει κυριαρχήσει,ότι δηλαδή θα πεθάνουμε.

Εδώ βλέπουμε ότι οι χημικές αντιδράσεις μας, 

υπακούουν στα κελεύσματα του υποσυνείδητου νου.

Ερώτημα: Τι γίνεται με το μέρος του εαυτού μας, που αρνείται να πεθάνει,τον συνειδητό νου;

Δεν μπορει να επηρεάσει καθόλου τη συγκεκριμμενη χημεία του σώματος μας; 

Η απάντηση είναι ένα βαρυγδουπο κι απολυτο 

ό χ ι.

Η εντυπωσιακη στις μερες μας πλεον  νευροεπιστήμη έχει (από) δείξει ότι το ¨υποσυνείδητο¨ ή ο υποσυνειδητος νους μας είναι πιο ισχυρός από τον συνειδητό  μας νου,  

ελέγχοντας το 95%της καθημερινοτητας μας , μιζερης ή όχι .

Αρα στο υποσυνείδητο μας βρίσκονται οι βαθύτερες και πιο στέρεες πεποιθήσεις μας.

Aυτές που ρίχνουν την καθοριστική ψήφο στην ευημερια ή τη δυστυχια μας .Το υποσυνείδητο μας έχει μεγάλη δύναμη  Μοιαζει με το¨μαυρο κουτι¨ και εκεί καταγράφονται όλες οι πληροφορίες και οι παραστάσεις που έχουμε.

Μέχρι την ηλικία των έξι ετών. Μέχρι την ηλικία αυτή προγραμματίζεται, ο μελλοντικος ενηλικας .

Απ την άλλη.

Ο συνειδητός νους, που λειτουργεί σαν φίλτρο,δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί δεν εχει κριτική σκέψη επομένως το νηπιο κι ατυχως εχουμε νηπια και σε….προχωρημενη ηλικια, δεχεται και καταγράφει, δίχως καμιά αντίσταση ή επεξεργασία, οτιδήποτε συμβαίνει στο περιβάλλον του.

Αν κάποιο μέλος της οικογένειάς μας παρουσιάσει ένα πρόβλημα υγείας,π.χ.διαβήτη,καρκίνο,

Αλτσχάιμερ, αυτό καταγράφεται στο υποσυνείδητό του νηπιου, αλλα και μεγαλυτερου μελους της οικογενειας, με αποτέλεσμα να δημιουργειται η πεποιθηση-πιστη πως, σε ανάλογη ηλικία,θα εμφανίσουμε, λόγω  κληρονομικότητας,παρόμοια ασθένεια 

Τέτοιου ειδους καταγραφές, αποτελούν αυτό που λεμε¨σύμμορφη απειλη¨, και παριφιστανται σαν προγραμματισμενες βόμβες, απειλώντας την υγεία ψυχης και σώματος.

Η ¨κληρονομικότητα¨, μια εννοια που τρομαζει φαινεται πως τελικα δεν είναι παρα 
ο ¨μπαμπουλας¨ της ιατρικης δεοντολογιας και  

δ ε ν   ι σ χ ύ ε ι 

Ανάλογα Με Το Πώς Είναι Προγραμματισμένος 

Ο Υποσυνείδητος Νους μας ,θα αντιδράσουν τα γονίδια μας.Αυτα που ελέγχουν την υγεία, την αρρωστια, και το θανατο μας.

Ολοι γνωριζουμε, ότι οι παράγοντες που εξασφαλίζουν την κληρονομικότητα είναι τα χρωματοσώματα, με κυριαρχα τα γονίδια. 

Από  έρευνες του καθηγητη Λιπτον πάνω στην ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων ,στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην κλωνοποίηση, παρατήρησε πως όταν τα γονίδια εκτίθονταν σε διαφορετικό περιβάλλον άλλαζαν συμπεριφορά και εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν μυς έδιναν οστά, εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν οστά έδιναν λιπώδη ιστό κ.ο.κ. Συνειδητοποίησε τότε πως τα  γονίδια δεν είναι προγραμματισμένα in vitro, αλλά in vivo και πιο συγκεκριμένα 

in vivo mutagenesis, αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον και αντλώντας πληροφορίες από αυτό.Ανέπτυξε τότε τη θέση ότι δεν ελέγχουν τα γονίδια τα κύτταρα, μέσα στα οποία βρίσκονται, και κατ’ επέκταση την υγεία, αλλά το περιβάλλον και η αντίληψη που σχηματίζει ο νους. 

Όταν πιστεύεις ότι τα γονίδια κυβερνούν τα πάντα στη ζωή, τότε γίνεσαι  θύμα τους. Γίνεσαι θύμα της κληρονομικότητάς σου,λέει ο δρ. Λίπτον και συνεχίζει:

Όταν πάρεις υγιή κύτταρα και τα βάλεις σ ένα άρρωστο περιβάλλον,τότε τα κύτταρα θα αρρωστήσουν.Aκριβως όπως αν βαλλεις έναν υγιη σ ένα περιβαλλον γεματο αρρωστους

Για να τα θεραπεύσεις δ ε ν  τους χορηγείς φάρμακα, αλλά τα μεταφέρεις σε ένα υγιές περιβάλλον και τότε θεραπεύονται 

Όταν ανακοίνωσε τα συμπεράσματα των ερευνών του στους συναδέλφους του καθηγητές, εκείνοι  αρνήθηκαν να τα δεχτούν, λέγοντας πως ανατρέπουν  την καθιερωμένη αντίληψη  που επικρατεί στους χώρους της βιολογίας. Τότε ο δρ. Λίπτον παραιτήθηκε από τη θέση του και συνέχισε ως ανεξάρτητος επιστήμονας.

Τα συμπερασματα δικασας.

https://kosmaser.wordpress.com/2015/01/29/

https://kosmaser.wordpress.com/2015/05/23/

https://kosmaser.wordpress.com/2015/11/07/.

Ο δρ. Μπρους Λίπτον (Bruce Lipton) σπούδασε βιολογία στα Πανεπιστήμια του Λονγκ Άιλαντ (1966) και της Βιρτζίνια (1971).Το 1973 έγινε βοηθός καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν. 

ΜΙΑ ..ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ..

 

 

 

 

 

 

 

Θά ἤθελα νά σᾶς μεταφερω μία διήγηση ἀπό ἕναν σύγχρονο  ἁγιορείτη μοναχό, ὁ ὁποῖος ἔζησε σέ ἕνα Φιλοθεϊτικό Κελλί τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί ὁ ὁποῖος γεννήθηκε στήν Ρωσία, στήν Πολτάβα, τό 1882, καί κοιμήθηκε τό 1965 στό Ἅγιον Ὄρος, στήν ἰδιόρρυθμη τότε Μονή Φιλοθέου.

Λεγόταν Αὐγουστῖνος μοναχός,γιά τόν ὁποῖο γράφει ὁ ἅγιος Παΐσιος στό βιβλίο  πού συνέγραψε  γιά τούς Γέροντες πού συνάντησε στά Μοναστήρια καί στίςΣκῆτες τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Ὁ Γέροντας αὐτός, ὁ π. Αὐγουστῖνος,ζοῦσε μέσα στό πνεῦμα αὐτό πού σᾶς εἶπα προηγουμένως, γι’ αὐτό καί τό ἀναφέρω.

Τό διακόνημά του ἦταν νά συγκεντρώνη ὅλα  τά γέρικα ζῶα τῆς περιοχῆς, τά ὁποῖα οἱ ἄλλοι μοναχοί ,δέν εἶχαν αὐτοκίνητα τότε στό Ἅγιον Ὄρος, τουλάχιστον τότε, καί ὅλες οἱ ἐργασίες γίνονταν μέ τά μουλάρια, ὅταν αὐτά γερνοῦσαν καί δέν μποροῦσαν νά προσφέρουν καμμίαν ἐργασία, τά ἄφηναν στό δάσος νά τελειώσουν μόνα τους καί πολλές φορές κατασπαράσσονταν ἀπό τά θηρία καί ἀπό τούς λύκους Ἐκεῖνος, λοιπόν, λυπόταν αὐτά τά ζῶα, τά συγκέντρωνε καί τά γηροκομοῦσε.Ἦταν γηροκόμος καί νοσοκόμος τους. Τό ἔκανε ἀπό ἀγάπη καί εὐγνωμοσύνη, γιατί τόσα χρόνια ἐξυπηρετοῦσαν τούς μοναχούς στά ἔργα τους
Καί ὅταν ἀργότερα οἱ δυνάμεις του δέν τοῦ ἐπέτρεπαν νά ἀνταποκριθῆ στό ἔργο αὐτό καί χρειάστηκε ὁ γερο-Αὐγουστῖνος νά πάη στό γηροκομεῖο τῆς Μονῆς, ζήτησε νά ἀναλάβη κάποιος ἀπό τούς μοναχούς τό διακόνημα αὐτό.

 

Ἐπίσης, αὐτός ἔδειχνε πολύ μεγάλη ἀγάπη σέ κάθε προσκυνητή Εἶχε πολύ μεγάλη εὐαισθησία ἐσωτερική καί κάθε ἕναν πού συναντοῦσε τοῦ ἔκανε ἐδαφιαία, στρωτή μετάνοια. Καί ὅταν τοῦ ἔλεγαν:

«Γιατί, Γέροντα, βάζεις ἐδαφιαία μετάνοια στούς λαϊκούς;» ἐκεῖνος ἀπαντοῦσε: 

«Γιατί ἔχουν τήν Χάρη τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος». Δηλαδή, ἔβλεπε σέ κάθε ὀρθόδοξο Χριστιανό τήν Χάρη τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος καί γι’ αὐτό τόν τιμοῦσε.Φυσικά, δέν ἀρκεῖ νά ἔχη κανείς τήν Χάρη τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, θά πρέπει αὐτή ἡ Χάρη νά εἶναι ἐνεργής, ζωντανή. Ἐκεῖνος, ὅμως, ἔβλεπε αὐτή τήν δυνατότητα τήν ὁποία ἔχει ὁ κάθε ὀρθόδοξος Χριστιανός νά γίνη ἅγιος, καί ὅσο ἁμαρτωλός καί ἄν εἶναι, μπορεῖ νά σωθῆ.

Κοινωνοῦσε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων μέ πολλή ἀγάπη καί ζῆλο. Μάλιστα μία φορά αἰσθάνθηκε τήν θεία Κοινωνία ὡς σάρκα καί αἷμα, τόσο πολύ, πού τήν μασοῦσε γιά πολλή ὥρα. Καί ἐνῶ τήν μασοῦσε, συγχρόνως αἰσθανόταν μεγάλη ἀγαλλίαση στήν καρδιά του καί ἔκλαιγε ἀπό μεγάλη χαρά.

Ἀκόμη, τό βράδυ διάβαζε τόν κανόνα του καί τά βιβλία χωρίς νά χρησιμοποιῆ φῶς,γιατί φώτιζε τό κελλί του τό Φῶς τοῦ Θεοῦ.Γι’ αὐτό τό κελλί του τά μεσάνυχτα μετατρεπόταν σέ μέρα

Ἐπίσης, εἶχε ἐπισκέψεις ἁγίων. Πολλές φορές εἶδε ἁγίους, ἀγγέλους καί τήν ἴδια τήν Παναγία. Καί ὅταν μάλιστα ἦταν στό Γηροκομεῖο, ἔβλεπε τούς ἀγγέλους καί τούς ἁγίους καί σκουντοῦσε  τούς ἄλλους Γέροντες μοναχούς νά σηκωθοῦν. Ἔλεγε: «Ἡ Παναγία», «ὁ Ἄγγελος».

Ὁ γηροκόμος τόν θεωροῦσε πλανεμένο «Σηκωθεῖτε, ἦλθε ὁ τάδε ἅγιος», καί οἱ ἄλλοι δέν ἔβλεπαν τίποτα καί τόν θεωροῦσαν ὅτι εἶναι σαλός. Ὁ ἅγιος Παΐσιος πού ἦταν ἕνα διάστημα  στήν Μονή τοῦ ἁγίου Φιλοθέου γράφει γιά τόν γερο-Αὐγουστῖνο:

«Ἡ μορφή τοῦ Γέροντα ἦταν φωτεινή, γιατί τόν εἶχε ἐπισκιάσει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Καί μόνο νά τόν ἔβλεπες, ξεχνοῦσες κάθε στενοχώρια γιατί σκορποῦσε χαρά μέ τήν ἐσωτερική του καλοσύνη.  Ἡ ἐξωτερική του φορεσιά, τό ζωστικό του τό καταμπαλωμένο, ἦταν χειρότερο ἀπό τό ροῦχο πού κρεμάει ὁ κηπουρός ὡς σκιάχτρο γιά τίς κουροῦνες. Ἐάν τύχαινε νά τοῦ δώση κανείς κανένα καλό πράγμα, τό ἔδινε καί αὐτός σέ ἄλλον.Ἔτσι χαρούμενος μέ τήν πολλή καλοσύνη  του, δοξολογώντας τόν Θεό καί προσευχόμενος ἀδιαλείπτως, πέρασε ἤ μᾶλλον ἔζησε παραδεισένια ζωή στόΠεριβόλι τῆς Παναγίας. Μέσα του εἶχε τόν Χριστό, ἡ καρδιά του ἦταν Παράδεισος,καί ἀξιώθηκε νά δῆ καί ἀπό δῶ Ἀγγέλους καί Ἁγίους  ἀκόμα καί τήν Παναγία,καί στήν συνέχεια νά ἀγάλλεται αἰώνια.

Τήν ὥρα πού θά ἔφευγε ἡ ψυχή τοῦΓερο-Αὐγουστίνου τό πρόσωπο του ἄστραψε τρεῖςφορές Οἰκονόμησε δέ ὁ Θεός νά βρίσκεται ἐκεῖ δίπλα του καί ὁ Γηροκόμος, ὁ ὁποῖος θαύμασε καί βεβαιώθηκε   γιά τίς θεῖες ἐπισκέψειςπού εἶχε ὁ Γέροντας»

Αὐτά εἶναι λόγια τοῦ ἁγίου Παϊσίου καί φυσικά τά ἀποδεχόμαστε πλήρως, ὄχι γιατί τά πληροφορήθηκε   ἀπό κάποιον ἄλλον, ἀλλά τά εἶδε ὁ ἴδιος καί τά περιγράφει, εἶναι αὐτόπτης καί  αὐτήκοος μάρτυς τῆς ζωῆς τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ μοναχοῦ Τό ἀπόσταγμα ὅλων αὐτῶν πού ἔζησε ὁ Γέροντας αὐτός, ὁ π. Αὐγουστῖνος ὁ Φιλοθεΐτης, ἦταν μία φράση τήν ὁποία ἔλεγε. Ξέρετε, ὅταν πάη κανείς στό Ἅγιον Ὄρος καί βλέπη μοναχούς, ρωτᾶ:  «Γέροντα, πές μου κάτι». Καί οἱ Γέροντες λένε ἀνάλογα μέ αὐτά πού ζοῦν, καί ὄχι αὐτά πού ἔχουν διαβάσει. Ἐκεῖνος ζοῦσε πολλά, ἀλλά ὅλα αὐτά, ὅλη ἡ ζωή του ἦταν κλεισμένη σέ μία φράση:

Τί ἔλεγε; Ἦταν Ρῶσος στήν καταγωγή, μιλοῦσε σπαστά ἑλληνικά καί ἔλεγε

Καρδιά Πάσχα, Νοῦς λάμπα, Μάτια δάκρυα

Εἶναι καταπληκτικό Ὅταν τό διάβασα γιά πρώτη φορά, –δέν ἔτυχε νά τόν γνωρίσω, γιατί τό 1966 πῆγα γιά πρώτη φορά στό Ἅγιον Ὄρος, δέν ἔτυχε νά τόν γνωρίσω– ἐνθουσιάσθηκα, γιατί αὐτό εἶναι τό ἀπόσταγμα μιᾶς ζωῆς. 

Τί δίδασκε καί τί ἔλεγε: 

Στήν καρδιά σας νά ζῆτε τό Πάσχα, στόν νοῦ σας νά ἔχετε τό φῶς -λάμπα, στά μάτια σας δάκρυα

Ἄν αὐτό τό ἀναστρέψουμε καί ποῦμε

στά μάτια Δάκρυα-Μετάνοια, στόν Νοῦ φῶς-λάμπα, καί στήν καρδιά Πάσχα τότε καταλαβαίνουμε Πῶς προχωρεῖ κανείς στήν πνευματική του ζωή.Εἶναι αὐτό πού οὐσιαστικά λένε οἱ Πατέρες:

κ ά θ α ρ σ ι ς , φωτισμός, θέωσις. 

Τό νά ζῆ κανείς μέσα στήν καρδιά του τό Πάσχα, δηλαδή τήν ἀγαλλίαση, τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τήν χαρά –ὄχι τήν συναισθηματική χαρά, ἀλλά αὐτή τήν χαρά πού εἶναι καρπός τοῦ Παναγίου Πνεύματος– τόν Χριστό, αὐτό δέν ἔρχεται εὔκολα. Προηγεῖται τό Φῶς μέσα στόν νοῦ, δηλαδή ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου ἀπαλλάσσεται ἀπό τόν σκοτασμό, τήν σύγχυση, τούς πολλούς λογισμούς ,καί προσεύχεται καθαρά στόν Θεό, καί φυσικά ὑπάρχουν τά δάκρυα τῆς μετανοίας.

Ποιός δέν θέλει νά ζήση τό Πάσχα στήν καρδιά του; Ποιός δέν θέλει νά ἔχη φωτισμένο νοῦ καί νά μήν ἔχη σύγχυση; Ναί, αὐτό ἀρχίζει ἀπό τά δάκρυα τῆς μετανοίας Γιατί πέρα ἀπό τήν θεία Λειτουργία πού ἔχουμε στούς Ναούς καί τίς ἀκολουθίες, ὑπάρχει καί ἡ ἐσωτερική ἀκολουθία, ἡ ἐσωτερική λειτουργία μέσα στήν καρδιά, αὐτή ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή, ἡ καρδιακή, ἡ ἀγρυπνία ἡ ἐσωτερική μέσα στήν καρδία, στό θυσιαστήριο τῆς καρδιᾶς.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου   

(Ὁμιλία κατά τόν πρῶτο Κατανυκτικό Ἑσπερινό, ἀπόσπασμα)

ΕΛΟΝΟΣΙΑ..ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΕΝΖΥΜΟΥ

 

 

 

 

 

 

 

Ο καλός Θεός μας, οι δυσπιστοι τον ονομαζουν Φυσική Επιλογή, μας¨προικοδοτησε¨μ εναν μηχανισμο αμυνας , μπορειτε να τον πειτε και  software, απέναντι Στην Ελονοσία (Malaria), που μεταφέρουν, οι ανωφελείς κώνωπες ¨παρκάροντας¨  στα ταλαίπωρα κορμιά μας ,κι ύστερα μου λέτε δεν είναι θαύμα

 

 

 

ο  α υ τ ο-αυτοιώμενος οργανισμός μας.

Την  Α ν ε π ά ρ κ ε ι α   

+Της G-6-PD κι ετσι σωθήκαμε απ τις

¨θ έ ρ μ ε ς¨.

Γι αυτες σημερα ακουσα μιαν εξαιρετικη εκπομπη απ τον Σταθμο της Πειραϊκης Εκκλησιας, με την Σοφια Χατζη, μια ταλαντουχο δημοσιογραφο με ελκυστικη, φιλικη, γλυκεια φωνη και υφος, η οποια φιλοξενουσε τον Μητροπολιτη Καμερουν Γρηγοριο.Με εντυπωσιασε η ζωντανη περιγραφη της ελονοσιας απ τον Μητροπολιτη. Δυο λογια για τη φοβερη αυτη λοιμωδη νοσο

 

 

 

Ελο νοσία: έλος + νόσος

Malaria: mala + aria κακός αέρας

Η ονομασία αποδίδεται στην πεποίθηση που υπήρχε παλαιότερα πως η ελονοσία οφειλόταν στο σύννεφο δηλητηριωδών υδρατμών που συγκεντρωνόταν πάνω από τα έλη και τους βάλτους . Ουσιαστικά, οι συγκεκριμένες τοποθεσίες αποτελούν τα μέρη αναπαραγωγής και ανάπτυξης των υπεύθυνων για τη μετάδοση κουνουπιών.Είναι λοιμώδες νόσημα και οφείλεται στο παράσιτο της ελονοσίας (πλασμώδιο) Μεταδίδεται μέσω των θηλυκών κουνουπιών του γένους των ανωφελών με τσίμπημα από ένα μολυσμένο θηλυκό κουνούπι  το οποίο  είχε τσιμπήσει ένα μολυσμένο με ελονοσία άτομο

 

 

 

 

Oμως τί ακριβώς είναι η ανεπάρκεια G-6-PD; Ειναι μια  κληρονομική διαταραχή ,που αφορά κυρίως τα αγορια.

Το G-6-PD, είναι ένζυμο απαραίτητο για την

ε π ι β ί ω σ η  του ερυθροκυττάρου ,

Η Βιολογική Γήρανση Του Οποίου Εξαρτάται Από Τη Μείωση Του Ποσού Της, Σα να λέμε ένας δείκτης νεότητας.Όσο νεαρότερο είναι το ερυθρο κύτταρο ,τόσο μεγαλύτερη ποσότητα

G-6-PD περιέχει.

Στον κόσμο έχουν καταγραφεί περί τις 250 παραλλαγές του ενζύμου . Η εν λόγω ενζυμική ανεπάρκεια είναι,Η Πιο Συχνή Ενζυμο-Πάθεια Σ Όλον Τον Κόσμο Και Μετρά Πάνω Από 100 Εκατομμύρια Πάσχοντες πάσχουσες.

Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν απο κάποιο γεγονός προκληθεί

ο ξ ε ί α   α ι μ ό λ υ σ η  ,από οξειδωτικούς παράγοντες.Πάμε να δούμε ποιοι είναι αυτοί οι οξειδωτικοί παράγοντες που θα πρέπει να αποφύγουμε, για να μην πάθουμε οξεία αιμολυτική αναιμία, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οσοι εχουμε ανεπαρκεια ενζυμου.

Α π ο φ ε υ γ ο υ μ ε.

 

 

 

Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, την  ασπιρίνη Voltaren έχουν καμφορά

Τonic water.

Σουλφοναμίδες

αντιβιοτικά

Septrin, Bactrimel,

διουρητικά

Fludex, Lasix,

συνθετική βιταμίνη Κ,

ασκορβικό οξύ, ναλιδιξικό οξύ,

νιτροφουραντοΐνη – χλωραμφενικόλη,

ανθελονοσιακά (πριμακίνη, χλωροκίνη) και πολλές φορές Counter Pain ,νέφτι, βατόμουρα

 

 

 

Τα κ ο υ κ ι ά  ωμά και βρασμένα,μέχρι και υποψία  της γύρης-των-λουλουδιών-τους.

 

 

Στις παραπάνω περιπτώσεις συμβαίνει 

Ε ν δ α γ γ ε ι α κ ή  Αιμόλυση Που Συνοδεύεται Από Οξεία Εγκατάσταση Αναιμίας, Ίκτερο Και Αιμοσφαιρινουρία .

Τα σημεία αυτά εμφανίζονται περίπου 48 ώρες μετά την έκθεση στον εξωγενή παράγοντα, ενώ η απομάκρυνση αυτού έχει ως συνέπεια την αποκατάσταση του ασθενούς.

Η αιμόλυση είναι αυτο-περιοριζόμενη,και σε 7-10 μέρες,έχουμε επάνοδο της αιμοσφαιρίνης στα φυσιολογικά επίπεδα.

Δηλαδή, ο  χ α μ ό ς   είναι παροδικός.

 

Π ρ ο λ η π τ ι κ ά ,  όταν είμαστε μωρά, μας κάνουν 

t e s t   για την G-6-PD.

Απ εκεί και πέρα, κ ά θ ε  φορά που θα πηγαίνουμε στο γιατρό θα ξεκινάμε με την πρόταση: Γιατρέ,έχω

έ λ λ ε ι ψ η   ε ν ζ ύ μ ο υ ,

και πάπαλα.  

 

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ..ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ..

 

 

 

Οι ειδικοι μιλουν μετ επιτασεως για το οτι η καρδιά μπορεί να λειτουργήσει σαν ένας άλλος εγκέφαλος, και να μας καθοδηγήσει με μια διαφορετική μορφή νοημοσύνης, Αυτη που  τη λεμε ¨κ α ρ δ ι α κ η¨ 

Ετσι φτανουμε στο  συμπερασμα, πως η αγάπη  ισως και καποιες αλλες συναισθηματικές καταστάσεις , παράγουν φυσιολογικές, αντιδράσεις  στο επιπεδο της καρδιάς.

 

 

 

Όταν βιώνουμε άγχος,απ οποιαδηποτε αιτια απ το αυτοκινητο που αργει, την ξαφνικη μπορα, που θα μας καθυστερησει, ή το ατυχημα ενός αγαπητου μας προσωπου  ή από  καποιο αρνητικό  συναίσθημα.Οι κτύποι της καρδιάς μας επηρεάζονται,προκαλωντας διαταραχή του καρδιακού ρυθμού. 

Το αντιθετο συμβαινει, όταν νοιωθουμε καλα.Ο καρδιακος ρυθμος είναι τακτικος και σταθερος.  Το νευρικό σύστημα της καρδιάς περιλαμβανει καπου ¨40.000 νευρώνες¨ ή αισθητηριακους νευρίτες.Ο νευράξονας ή νευρίτης έχει μήκος που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει το ένα μέτρο. Οι νευρώνες παρουσιάζουν μορφολογικές και λειτουργικές διαφορές και διακρίνονται, ανάλογα με τη λειτουργία που επιτελούν, σε αισθητικούς, κινητικούς και ενδιάμεσους.

 

 

 

 

Η καρδιά και ο εγκέφαλος επικοινωνουν συνεχως,μέσω του πνευμονογαστρικού και του ηλεκτρομαγνητικου πεδίου του σώματος.

Το πνευμονογαστρικό νεύρο,βρίσκεται στο  εγκεφαλικό στέλεχος και κατεβαίνει από τον εγκέφαλο προς την καρδιά και συνεχίζει προς την κοιλιακή χώρα και το  παχυ εντερο.

 

 

Ως φαινεται,εκτος των αλλων  το πνευμονο γαστρικό με τη βοηθεια της ακετυλοχολίνης  ¨μιλάει απευθείας¨ με το ανοσο. Είναι μέσα από αυτή τη δυναμική διαδικασία επικοινωνίας που η  ¨συνείδηση  της καρδιάς¨ μπορεί να αλλάξει τον τρόπο της επεξεργασίας πληροφοριών στον εγκέφαλο.

 

 

Βλεπουμε λοιπον, ότι η καρδιά ,σε συνεργασια παντα με τον εγκέφαλο, συμπεριλαμβανομένης  της αμυγδαλής, επεξεργάζεται τα συναισθήματα και ενσωματώνει τις οποιες συναισθηματικές αναμνήσεις.

Η αμυγδαλή,τη λενε και αμυγδαλοειδη πυρηνα  μας βοηθά στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις εισερχόμενες πληροφορίες και την επεξεργασία τους με βάση εμπειρίες του παρελθόντος

Ο  θ υ μ ο ς , το άγχος, και τα εν γενει  αρνητικά συναισθήματα, μπορεί να αυξήσουν σημαντικά τον  κίνδυνο καρδιακών παθήσεων .

Ως εκ τούτου, αγχωτικές καταστάσεις επηρεάζουν αρνητικά την καρδιά ως εις όργανο Όταν μαθαίνουμε Π ώ ς  Να Σκεφτόμαστε Με Την Καρδιά Μας, γίνεται πιο εύκολο για μας να κατανοήσουμε τους άλλους και να ζούμε σε αρμονία μ α ζ ι  τους.

 

 

 

 

 

 

The word  h e a r t  is an anagram for the word  e a r t h  . Hence, the phrase

home is where the heart is.

Η λέξη καρδιά είναι αναγραμματισμός της λέξης γη. 

Ως εκ τούτου, η φράση 

¨το σπίτι σου  είναι όπου η καρδιά σου ¨.

Ειναι χαρακτηριστικη του ρολου της καρδιας στην ολη ζωη μας .

Ας ειμαστε επομενως περισσοτερο προσεκτικοι με την καρδια γενικως. 

Χαιρετε.

 

 

ΜΟΥΣΙΚΗ..ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ..ΕΙΝΑΙ ΚΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ.

 

 

 

Η μουσική σ υ μ β ά λ ε ι   στη θεραπεία συγκεκριμένων ψυχικών ασθενειών και ψυχοσωματικών διαταραχών , εκτιμούν αμερικανοί και σκωτσέζοι επιστήμονες, οι οποίοι ζητούν από τους ασθενείς τους να ακούνε συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια.

 

 

 

 

Ετσι ο Μπετόβεν θεωρείται κατάλληλος για την αντιμετώπιση κρίσεων πανικού 

η  τ ζ α ζ  γενικά θεωρείται το πλέον ¨θεραπευτικό¨ είδος μουσικής.

 

 

 

 

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης χρησιμοποιεί ένα μείγμα ψυχολογίας και ακουστικής μηχανικής προκειμένου να εξακριβώσει κατά πόσον η μουσική μπορεί να κρύβει τη λύση πολλών ψυχολογικών παθήσεων. Αναλύουν τους στίχους, τους τόνους, ακόμη και αυτούς που κρύβονται πίσω από διάσημα ροκ και ποπ τραγούδια. Η επίδραση ενός κομματιού  μουσικής σε έναν άνθρωπο ξεπερνά κατά πολύ αυτό που πιστεύουμε, ότι απλώς ένα γρήγορο  τέμπο μπορεί να ανεβάσει τη διάθεση, ενώ ένα πιο αργό μπορεί να μας ρίξει,εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης Ντον Νοξ, προσθέτοντας ότι η μουσική εκφράζει συναίσθημα μέσα από πολλούς παράγοντες , όπως ο τόνος, η δομή και τα άλλα χαρακτηριστικά ενός κομματιού, ενώ και οι στίχοι μπορεί να έχουν μεγάλη επίδραση.

 

 

 

 

Ετσι  το κομμάτι What Α Wonderful World του Λούις Αρμστρονγκ θεωρειται πως ανεβαζει τς διάθεση.

 

 

 

 

Στόχος των σκωτσέζων επιστημόνων είναι να αναπτύξουν ένα μαθηματικό μοντέλο που να εξηγεί την ικανότητα της μουσικής να προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα. Ετσι μπορούν να φτιάξουν προγράμματα στο κομπιούτερ τα οποία θα αναγνωρίζουν τις μουσικές εκείνες που είναι ικανές να επηρεάσουν τα συναισθήματα

Στις ΗΠΑ επιστήμονες του Πανεπιστημίου Τεμπλ της Φιλαδέλφειας μελέτησαν τον εγκέφαλο 184 εθελοντών την ώρα που εκείνοι άκουγαν συγκεκριμένα είδη μουσικής. Διαπίστωσαν ότι κάθε μουσικό κομμάτι ή κλασικός συνθέτης είχε και διαφορετική επίδραση στην κυκλοφορία του αίματος, στη διάθεση και στις νευρικές λειτουργίες.

 

 

 

Η χρήση της γλώσσας της μουσικής επάνω στον άνθρωπο επηρεάζει άμεσα όλες τις λειτουργίες  του, ψυχικές ή σωματικές  υποστηρίζει η μουσικοθεραπεύτρια Σιμόνα Νιρενστάιν-Κατζ, προσθέτοντας ότι σκοπός μας είναι να καταφέρουμε να ταιριάξουμε διάφορα είδη μουσικής επάνω σε συγκεκριμένες ψυχικές διαταραχές ώστε κατόπιν να τις θεραπεύσουμε Λ.χ., οι μουσικές συνθέσεις των Βιβάλντι Χέντελ και Μπαχ είναι κατάλληλες για την αντιμετώπιση του στρες επειδή διαθέτουν ένα μουσικό τέμπο,το λεγόμενο και andante,όσο και ο ρυθμός της καρδιάς μας σε ηρεμία, δηλαδή 65-70 χτύπους το λεπτό. Επίσης υπάρχει και το λεγόμενο Μozart effect Η επίδραση Μότσαρτ, σύμφωνα με το οποίο η σονάτα Κ. 448 Για δύο πιάνα του αυστριακού μουσουργού βελτιώνει την ικανότητα επεξεργασίας προβλημάτων που σχετίζονται με ανώτερες γνωστικές λειτουργίες, ελαττώνει τον απαιτούμενο χρόνο εκμάθησης, μειώνει τα λάθη κατά τη διάρκεια της εργασίας και βελτιώνει τη δημιουργικότητα και τη διαύγεια.

Κατοπιν τουτων αρχιστε να ¨μαθαινετε¨ ν ακουτε μουσικη. Χαιρετε.