ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΒΡΕΟΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

O Λόρδος Όουεν, πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Ψυχίατρος και εμπνευστής του σχεδίου Βάνς-Όουεν για την ειρήνη στην πρώην Γιουγκοσλαβία,  έχει καταγράψει σημαντικές εκδοτικές επιτυχίες με το :

Σύνδρομο της Ύβρεως και το

Ασθενείς Ηγέτες στην Εξουσία  

Πρωτοπόρος στο καινοφανές διεπιστημονικό πεδίο της πολιτικής ψυχιατρικής και της ψυχολογίας της ιστορίας. Πρώτος  εισήγαγε στην ψυχιατρική νοσολογία αλλά και στον χώρο των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών μία καινούρια ψυχιατρική οντότητα που την ονόμασε Σύνδρομο της Ύβρεως, δανειζόμενος τον όρο από την αρχαία ελληνική γραμματεία, όπου η υπέρβαση του μέτρου, η αλαζονεία και η περιφρόνηση για τους θεϊκούς και ανθρώπινους νόμους ονομαζόταν Ύβρις με συνέπεια την αγανάκτηση των θεών που επεφερε την Νέμεσιν οι οποίοι στη συνεχεια, έστελναν  την Τήσιν για να θολώσει την κρίση του υβριστή και να τον οδηγήσει στην καταστροφή.

Σύμφωνα με τα γραφόμενά του, αρκετοί ηγέτες όπως η Μάργκαρετ Θάτσερ, αλλά και ο Τόνυ Μπλερ και ο Τζωρτζ Μπους ο νεότερος πέσανε θύματα του συνδρόμου αυτού το οποίο συνδέεται άμεσα με την άσκηση εξουσίας.

Οι εκφάνσεις και οι συνέπειες του συνδρόμου αυτού δεν περιορίζονται, στον χώρο της πολιτικής επεκτείνονται και σε όλα τα πεδία άσκησης εξουσίας διοικητικής, στρατιωτικής  ή οικονομικής με την κρίση που ταλανίζει την Ενωμένη Ευρώπη ,να παρουσιάζεται από τον Λόρδο Όουεν ως επακόλουθο της υβριστικής και αλαζονικής συμπεριφοράς και της μειωμένης επαφής με την πραγματικότητα αρκετών μεγαλο στελεχών  εκτελεστικών διευθυντών και διευθυνόντων συμβούλων .

Μια τέτοια προσέγγιση σίγουρα θα είχε αρκετό ενδιαφέρον αν, στα καθ’ ημάς, επιχειρούσαμε να δούμε κατά πόσον αυτοι που οδήγησαν τη χώρα μας σ αυτόν τον κυκεώνα διεθνούς λιτότητας ήταν υπό την επήρεια του Συνδρόμου της Ύβρεως

 

 

 

Κατι σχετικο μου θυμισαν τα προσφατα γεγονοτα που απασχολησαν το δημοσιο βιο της χωρας μας.

Πολιτικοι αλλα και στοχαζομενοι υπερφιαλοι ιδιωτες εμφανιστηκαν πληρουντες τα διαγνωστικά κριτήρια τόσο της ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας,όσο και του συνδρόμου της ύβρεως, στον βαθμό που αυτά   αλληλοεπικαλύπτονται .

Ατομα με  υπερβολική εμπιστοσύνη στην κρίση των περιφρονουντες εμφανως  τις συμβουλές και την κριτική των άλλων με υπερβολική αυτοπεποίθηση, σε ότι αφορά το ατομο τους επέδειξαν αυτό που ο Όουεν αποκαλεί υβριστική αδυναμία  βλεποντας  τους αλλους σαν  μια αρένα στην οποία μπορουν να εκφραζονται  κυνηγωντας την εφημερη δόξα.  Πάντοτε όμως μετά την Ύβριν έρχεται η Νέμεσις.Το διαχρονικό τίμημα για την υπέρβαση του μέτρου.