
Μια καλη φιλη, ρωτουσε ¨ρητορικα¨πλην εναγωνιως :
Τί θα γινει τελικα με το ρωσο-ουκρανικο ;
Ο φιλος μου Αντωνης Παπαγιαννης ειχε σχολιασει τετοια εποχη π ρ ι ν απο 8 χρονια.
Ποτέ τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, ούτε έτσι όπως εμείς νομίζουμε.
Διαβάζοντας κάπου τα ξημερώματα την Ιερά Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης, το πιο πρόσφατο βιβλίο του πατέρα μου, που κυκλοφόρησε λίγο μετά την εκδημία του, συναντώ τις ακόλουθες σκέψεις:
Ανέχεται ο Θεός την κακία των ανθρώπων, για να αποδειχθεί επάνω στα πράγματα, ότι αυτοί με την κακία τους όχι μόνο δεν μπορούν να ματαιώσουν το σχέδιο του Θεού, αλλά και παρά την θέλησή τους το υπηρετούν.
Και ο διάβολος ακόμη με όλη την πανουργία του δεν μπορεί ποτέ να ματαιώσει την βουλή του Θεού, αλλά, χωρίς να το θέλει και να το καταλαβαίνει, γίνεται όργανο και υπηρέτης του Θεού .
Ο Θεός δεν έχει ανάγκη της δικής μας βοήθειας ούτε πολύ περισσότερο των παρανόμων ενεργειών μας, ούτε ισχύει για τον Θεό το ο σκοπός αγιάζει τα μέσα
Ας μη θέλουμε λοιπόν να εκβιάζουμε τα πράγματα και να καταστρώνουμε μόνοι μας σχέδια, αποκλείοντας την επέμβαση του Θεού, διότι δεν κερδίζουμε τίποτε’ [σελ. 124-125].
Δεν ξέρω αν θα συμφωνούσαμε τι αποτελεί κακία,πανουργία παράνομη ενέργεια στον σύγχρονο κόσμο. Τελικά όμως, ό,τι κι αν γινει στην Ουκρανια, όποια κι αν είναι η καταληξη, μέσα στο σχέδιο του Θεού εντάσσεται.
Ισως δεν χρειαζονται περισσοτερα λογια.
Χαιρετε.