Ένα αγόρι γυρω στα 10, είδε μια πινακίδα σε κατάστημα με μικρα ζωακια. Μπηκε και ρωτησε τον ιδιοκτητη.
Θαθελα ένα κουτάβι, ποσο θα μου κοστιζε.Ο ανθρωπος του καταστηματος, του απάντησε πως κόστιζαν από 30 έως 50 ευρώ.
Ο μικρός, στενοχωρημενος, εβγαλε καποια κερματα από την τσέπη του, τον κοιταξε και είπε: έχω μόνο 2 ευρώ μπορώ μηπως, να χαζέψω λίγο τα κουτάβια;
Ο ιδιοκτήτης χαμογέλασε και σφύριξε.Μια χαριτωμενη σκυλίτσα μπήκε στο δωμάτιο, μαζι με 5 κουταβάκια.Το ένα από αυτά κούτσαινε, μ έναν αστειο τροπο ,λίγο πιο πίσω από τα άλλα.Ο μικρός ρώτησε:
Τι έχει αυτό το κουτάβι και κουτσαίνει;
Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε πως το κουταβάκι είχε γεννηθεί με πρόβλημα στο γοφό και πως θα έμενε έτσι σε όλη του τη ζωή.
Ο μικρός ενθουσιασμένος είπε στον μαγαζάτορα:
Θέλω να το αγοράσω.Ο άντρας μ ένα χαμογελο και του είπε, οτι δεν νομίζει να θέλει καποιος ένα κουτσό κουτάβι.
Αλλά αν επεμενε να το θελει, αυτος θα του το χαριζε.
Ο μικρός του είπε , καπως στενοχωρημενος,ότι θα προτιμούσε να αγοράσει το κουτάβι, έστω και με ευκολίες, δίνοντας ένα ποσό κάθε μήνα.
Ο άντρας γέλασε ξανά και είπε: αγορι μου,το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο,πραγματικά δεν σου χρειάζεται,ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα σκυλιά.
Τότε ο μικρός σήκωσε το μπατζάκι από το παντελόνι του και άφησε να ξεπροβάλλει το αριστερό του πόδι, το οποίο υποστηριζόταν από ένα μεταλλικό ¨κηδεμονα¨.
Όπως βλέπετε, ούτε και εγώ θα μπορέσω να τρέξω και να παίξω μαζί του επομένως το κουτάβι θα έχει κάποιον που το καταλαβαίνει.
Ο άντρας δάγκωσε τώρα τα χείλη του μην ξέροντας τι να πει. Λιγο δακρυσμένος, προσπάθησε να χαμογελάσει και είπε:
εύχομαι όλα τα κουτάβια να βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν κι εσένα…
Λιγο πικρο..λιγο μελο..αλλα περα για περα αληθινο.
Χαιρετε.